در پاسخ به این پرسش باید گفت که عوامل زیادی مثل اطلاعات منتقل شده از والدین و دوستان، تجربه تلخ و دردناک قبلی از درمان های دندان پزشکی، کم بودن سن کودک و عدم برخورد منطقی با مشکل هنگام درمان دندان پزشکی در همکاری نکردن کودک با دندان پزشک در این ترس فراگیر تاثیر دارند. زمانی که کودک خود را برای ملاقات با دندان پزشک آماده می کند، نباید از کلماتی مانند سوزن و صدای مته که کودک را می ترساند، استفاده شود. جایگزین کردن کلماتی مثل نیشگون گرفتن، آب خواب آور و قلقلک دادن دندان، برای کودکان قابل قبول تر هستند و از ترس آنها کم می کند.
در دندانپزشکی کودک خوش بینانه ترین حالت، رابطه سه ضلع دارد که شامل: پزشک، کودک و والدین میشود. در مواردی دیده شده است که این رابطه گسترش یافته و هنگام مراجعه پدر بزرگ، مادر بزرگ، خاله، دایی کودک هم حضور داشتند. در این حالت کودک به جای برقراری ارتباط با دندانپزشک با خانواده اش ارتباط برقرار میکند و برای فرار از دندانپزشک به آنها پناه می برد.
در ادامه چند راهکار برای غلبه بر ترس کودک از دندانپزشکی به شما معرفی می کنیم:
علاوه بر والدین دندانپزشک کودک تأثیر زیادی در ترس کودک از دندانپزشکی دارد. یک دندانپزشک خوب و حرفه ای باید بتواند با کودک به خوبی تعامل برقرار کند تا کودک با وی احساس صمیمیت کند. در جلسه اول دندانپزشک باید سعی کند با مهربانی و کلمات ساده با کودک شروع به صحبت کند تا ترس کودک از بین برود و احساس آشنایی به وی دست دهد. دندانپزشک هم چنین میتواند در حین کار بر روی دندانهای کودک برای وی خاطره ای خنده دار تعریف کند تا حواس کودک پرت شود. تعریف از شهامت کودک نیز در کاهش ترس وی بسیار اثرگذار است.